Ο τραυλισμός (κεκεδισμός-βατταρισμός) είναι πιο συχνός στους νέους ανθρώπους από ότι συνήθως πιστεύουμε. Πέντε τις εκατό των παιδιών της προσχολικής ηλικίας τραυλίζουν, πράγμα που σημαίνει ότι περισσότερα από 50000 παιδιά στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Για την πλειοψηφία, η κατάσταση αυτή είναι προσωρινή και την ξεπερνούν καθώς μεγαλώνουν, αλλά το 1/3 με 1/4 αυτών είναι σε κίνδυνο για να αναπτύξουν τραυλισμό και στην ενήλικο ζωή αν δεν βοηθηθούν έγκαιρα.

Χαρακτηριστικά

Ο τραυλισμός εμφανίζεται στην ηλικία των 2 με 5. Κανένας δεν γνωρίζει τι τον προκαλεί. Παιδιά και ενήλικες διαφέρουν στην ευφράδεια λόγου. Υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν πολύ γρήγορα και άλλοι που χρησιμοποιούν πολλά χμ.. και ε..., έτσι κανείς μπορεί να θεωρήσει ότι η βραδυγλωσσία είναι απλά στο ένα άκρο του φυσιολογικού φάσματος των ανθρώπων. Υπάρχει όμως γενετική προδιάθεση, καθώς τα παιδιά γονέων που τραυλίζουν είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν και εκείνα τραυλισμό. Εξάλλου, τα αγόρια τραυλίζουν πιο συχνά από τα κορίτσια σε αναλογία 4 προς ένα!
Ο τραυλισμός μπορεί να είναι διαφόρων μορφών: Επαναλαμβανόμενοι ήχοι πχ κ-κ-κ-κ-κ-καρέκλα, ή παρατεταμένοι ήχοι σσσσσχολείο. Άλλα παιδιά κάνουν παύσεις μέσα στις συλλαβές ή μέσα στις λέξεις και άλλα δεν έχουν ρέοντα και ομαλό λόγο. Κάποια μάλιστα αγχώνονται τόσο πολύ στην προσπάθειά τους να μιλήσουν σωστά που αποκτούν κάποια τικς των χεριών ή μορφασμούς του προσώπου.
Ο τραυλισμός δεν είναι απλά μια διαταραχή λόγου, είναι μια διαταραχή επικοινωνίας. Μπορεί να μειώσει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση ενός παιδιού, να επηρεάσει τις σχέσεις του με άλλα παιδιά και να παρεμποδίσει την εκπαίδευσή του. Έτσι το παιδί μπορεί να αποφεύγει να μιλάει και να αποφεύγει την κοινωνική επαφή, φοβούμενο μήπως πέσει θύμα κοροϊδίας ή σχολικού εκφοβισμού. Ένα τέτοιο παιδί συχνά διαλάθει της διάγνωσης από γονείς και εκπαιδευτικούς.
Βέβαια, τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει για τα περισσότερα παιδιά 2-5 χρόνων, τα όποια παρουσιάζουν έναν «παροδικό» τραυλισμό, σε περιόδους ταχείας ανάπτυξης του λόγου, και τον εκδηλώνουν κυρίως όταν είναι ενθουσιασμένα με κάτι. Όμως, αν τα επεισόδια αυτά συμβαίνουν συχνά, μπορεί να προκαλέσουν ένταση και σ' αυτόν που μιλάει και σε εκείνον που ακούει. Ανυπόμονοι ενήλικες μπορεί να πιέσουν το παιδί να μιλήσει πιο γρήγορα, πιο καθαρά, πιο σωστά, το διακόπτουν, το διορθώνουν και αρχίζουν να μιλούν αντί για εκείνο, επιδεινώνοντας το πρόβλημα.
Αρχικά, καλό θα ήταν το παιδί να εκτιμηθεί από ειδικό Παιδίατρο-Αναπτυξιολόγο για να αξιολογηθούν όλες οι πτυχές της ανάπτυξης του. Η θεραπευτική παρέμβαση περιλαμβάνει όλη την οικογένεια, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του λόγου και της κοινωνικής επαφής του παιδιού σ'αυτά τα ευαίσθητα χρόνια.

Σε περίπτωση που ο τραυλισμός επιμένει, καλό είναι να καταφεύγουμε στην πρώιμη λογοθεραπευτική παρέμβαση, που μπορεί να αποτρέψει τον μόνιμο τραυλισμό. Μάλιστα οι έρευνες δείχνουν πως η διάρκεια της θεραπείας στα παιδιά είναι μικρότερη από ότι στους ενήλικες, 8 εβδομάδες με ένα χρόνο. Η θεραπεία έχει άριστα αποτελέσματα σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, με ποσοστά επιτυχίας 95%. Ακόμα και αν δεν είμαστε σίγουροι ότι τα παιδιά αυτά θα μιλούσαν κάποια μέρα καθαρά και ομαλά και χωρίς θεραπεία, η παρέμβαση αυτή με κανέναν τρόπο δεν βλάπτει το παιδί και κανένας γονιός δεν θα ήθελε να στερήσει από το παιδί του την ευκαιρία να β:ελτιώσει τον λόγο του και άρα την αυτοεκτίμηση και την κοινωνικότητά του.

Διαβάστε μερικές απλές συμβουλές για την αντιμετώπιση του τραυλισμού

Σχετικό άρθρο της Δρ Γκόλτσιου στο διαδίκτυο μπορείτε να δαβάσετε εδώ

Οδηγίες δημοσιευμένες της Δρ Γκόλτσιου μπορείτε νε βρείτε εδώ