Παρότι περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας στο να κοιμόμαστε, ξέρουμε τόσα λίγα για τον ύπνο και τις διαταραχές του.

Ένα νεογνό κοιμάται περίπου 16-18 ώρες την ημέρα, το παιδί ενός έτους κοιμάται 15 ώρες την ημέρα και στα 2 έτη 13-14 ώρες την ημέρα. Το παιδί της προσχολικής ηλικίας χρειάζεται κατά μέσο όρο 12 ώρες ύπνου, ενώ στην ηλικία των 10 ετών και στην εφηβεία χρειάζεται 8-10 και 8.5 ώρες ύπνου αντίστοιχα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι χωρίς προβλήματα ύπνου θεωρούν τον ύπνο δεδομένο και αγνοούν τη σημασία του (άρα και τα προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη του) στην καθημερινή λειτουργικότητα και ευεξία του ανθρώπου, δηλαδή στην ποιότητα ζωής του.

Η διαταραχές ύπνου παρατηρούνται συχνότερα σε παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές, είτε λόγω διαταραχής του κιρκάρδιου ρυθμού και της έκκρισης μελατονίνης, είτε λόγω δυσκολιών στην επικοινωνία και άρα και στην εκπαίδευση σε σωστό πρόγραμμα ύπνου, αλλά και λόγω δυσκολίας πολλών γονέων να επιβάλλουν όρια και κανόνες σε ένα παιδί με αναπτυξιακή διαταραχή.

Ειδικότερα για τα παιδιά με αυτιστική διαταραχή, προτείνονται στους γονείς τα εξής:

• Κρατήστε ένα ημερολόγιο ύπνου για να σημειώνετε ακριβώς πότε εμφανίζονται τα προβλήματα και πόσο διαρκούν.
• Αποκλείστε οργανικά προβλήματα που μπορεί να ευθύνονται ή να επιδεινώνουν το πρόβλημα (ωτίτιδες, άπνοιες στον ύπνο, υπερτροφία αδενοειδών-αμυγδαλών, άσθμα, επιληψία κτλ)
• Εκτιμήστε μήπως υπάρχουν προβλήματα συμπεριφοράς που επηρεάζουν και τη ρουτίνα του ύπνου (ξεσπάσματα οργής, αυτοτραυματική συμπεριφορά, εξερεύνηση ορίων κτλ)
• Καθορίστε την ώρα που θα πηγαίνει για ύπνο κάθε βράδυ και εφαρμόστε την σταθερά, χρησιμοποιώντας και οπτικό πρόγραμμα (οπτικές υπενθυμίσεις)
• Καθορίστε σαφή όρια αφύπνισης: Οι ώρες ύπνου και αφύπνισης πρέπει να είναι σταθερές 7 μέρες την εβδομάδα. Οι ώρες αφύπνισης μάλιστα είναι πιο σημαντικές για να καθιερωθεί μια ρουτίνα ύπνου. Εξάλλου είναι πιο εύκολο να επιβάλλουμε μια ώρα αφύπνισης από ότι μια ώρα ύπνου. Τότε, αν παρατηρήσουμε μεγάλη δυσκολία στην αφύπνιση, αυτό ίσως είναι σημάδι στέρησης ύπνου. Επίσης, δεν αφήνουμε το παιδί  να κοιμηθεί για μεσημέρι μετά τις 3.
• Αποφύγετε υπερβολική διέγερση πριν τον ύπνο( κινητικό παιχνίδι, σοκολάτες, ποτά ή σνακ με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, ηλεκτρονικά παιχνίδια, τηλεόραση, DVD). Αποφύγετε ποτά που περιέχουν καφεΐνη: Είναι δυνητικό διεγερτικό και υπάρχει σε πολλά ποτά, όπως το τσάι και η κόκα-κόλα.
• Αποθαρρύνετε την  λήψη άφθονων υγρών ακριβώς πριν την κατάκλιση
• Αποθαρρύνετε την  λήψη άφθονων υγρών ακριβώς πριν την κατάκλιση
• Δεν δίνουμε φάρμακα για να κοιμηθεί το παιδί: Τα φάρμακα χάνουν την αποτελεσματικότητά τους με τον χρόνο, και μπορεί να επηρεάσουν τη  διαύγεια πνεύματος κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μπορεί επίσης να μην έχουν πια αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια της νύχτας και να προκαλέσουν αφυπνίσεις ή εφιάλτες ή άλλες διαταραχές ύπνου.
• Μεταμορφώστε το δωμάτιο σε περιοχή ύπνου: Απομακρύνετε τα παιχνίδια, τηλεόραση, υπολογιστές και ραδιόφωνα αν το παιδί σας έχει πρόβλημα με τον ύπνο τα περισσότερα βράδια. Ένα δύο χνουδωτά παιχνίδια επιτρέπονται. Ένα αγαπημένο «μεταβατικό αντικείμενο», ένα αγαπημένο «εργαλείο ύπνου» μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της παρουσίας σας και της μοναξιάς του. Το βοηθά στην ανεξαρτητοποίηση του.
• Ελέγξτε το δωμάτιο για τυχόν υπερβολικά αισθητηριακά ερεθίσματα: ρολόι που κτυπά, κλαδιά δέντρου που γρατζουνούν το παράθυρο όταν φυσά αέρας, ο ήχος της θέρμανσης όταν ξεκινά σταματά αίσθηση που δίνουν οι πυτζάμες ή τα σεντόνια ή ακόμα και κάποια μοτίβα σε σεντόνια ή κουρτίνες.
• Αν το παιδί εμφανίζει δυσκολία στο να χαλαρώσει και να κοιμηθεί, εφαρμόστε τεχνικές γιόγκα ή χαλάρωσης μέσω αναπνοών.
• Καταγράψτε την πρόοδο του παιδιού σας: Επιβραβεύστε τις επιτυχημένες ήσυχες νύκτες. Μπορείτε νε χρησιμοποιείστε έναν πίνακα – ημερολόγιο, όπου θα κολλάτε αυτοκόλλητα.